Cilj rada: Cilj rada je bio odrediti učestalost depresije kod oboljelih od multiple skleroze (MS) i analizirati povezanost depresije sa spolom bolesnika, dobi, kliničkim oblikom MS, trajanjem bolesti, uzimanjem antidepresiva i stupnjem onesposobljenosti.
Ispitanici i metode: Studija je obuhvatila 102 oboljelih od MS koji su u razdoblju od 15. svibnja 2015. do 15. rujna 2015. provodili stacionarnu rehabilitaciju u Specijalnoj bolnici za medicinsku rehabilitaciju Lipik. Prikupljeni su podaci o spolu i dobi ispitanika, stupnju onesposobljenosti, kliničkom obliku MS, uzimanju antidepresiva i vremenu proteklom od postavljana dijagnoze MS. Dijagnoza depresivnog sindroma postavljena je pomoću upitnika PHQ-9. Ispitanici su podijeljeni u dvije skupine, ovisno o prisutnosti ili odsutnosti depresivnog sindroma.
Rezultati: Ukupan broj ispitanika bio je 102, od kojih je 31 (30,4%) ispunilo kriterije za dijagnozu depresivnog sindroma, a 10 njih (32,3%) uzimalo je antidepresive. Nađena je statistički značajna povezanost između prisutnosti depresivnog sindroma i višeg stupnja onesposobljenosti (P = 0,028), dok nije nađena između prisutnosti depresivnog sindroma u odnosu na spol (P = 0,429), životnu dob (P = 0,652), trajanje bolesti (P = 0,549) i klinički tijek bolesti (P = 0,326).
Zaključak: Visoka učestalost bolesnika pozitivnih na testu probira na depresiju i činjenica da samo trećina njih uzima antidepresive zahtijeva aktivan pristup u dijagnostici i liječenju depresije kod oboljelih od MS.

Viktor Vidović, Merisanda Časar Rovazdi, Senka Rendulić Slivar, Oto Kraml