Pritom je nevažno boluje li bolesnik od ranije dijagnosticirane šećerne bolesti. Hiperglikemija je česta kod ovakvih bolesnika zbog prolazno povišenih koncentracija kateholamina i kortizola, kao i niza proupalnih citokina, a može se javiti kod bolesti poput akutnog koronarnog sindroma, plućnog edema, plućne embolije, povreda, te teških infekcija i sepsa.

Često se javlja kod bolesnika bez šećerne bolesti, kod dijabetičara može zahtijevati prolazno povišenje doza antidijabetičnih lijekova.

Hipoglikemija se javlja mnogo rjeđe, po svom postanku je gotovo uvijek jatrogena.

Hiperglikemija i hipoglikemija pogoršavaju prognozu akutnih bolesnika, te je u bolničkim uvjetima praćenje razine glukoze u krvi obvezno, uz uvođenje terapije kratkodjelujućim inzulinom kod hiperglikemije iznad 10 mmol/L.

Dodatne informacije pruža određivanje acidobaznog statusa i ketona.

Velimir Altabas, Karmela Altabas, Maja Berković-Cigrovski, Sanja Maloševac, Milan Vrkljan, Vjeran Nikolić Heitzler