Autori su željeli ispitati kako razine glukoze kod bolesnika koji se hospitaliziraju zbog izvanbolničke pneumonije koreliraju sa smrtnim ishodom. Proveli su multicentričnu prospektivnu kohortnu studiju u koju je bio uključen ukupno 2891 bolesnik s izvanbolničkom pneumonijom iz 12 kliničkih centara u Njemačkoj. U trenutku uključenja u studiju 1114 (16,2%) bolesnika je imalo dijagnozu dijabetesa. Medijan dobi uključenih bolesnika je bio 59,8 (SD 18,5) godina, a nešto više ispitanika je bilo muškog spola, njih 3805 (55,2%).

Sveukupno, smrtni ishod je zabilježen u 342 (4,7%) bolesnika unutar 28 dana, 514 (7,5%) bolesnika unutar 90 dana te 648 (9,4%) bolesnika nakon 180 dana. Sveukupna smrtnost 28., 90. i 180. dan je bila značajno viša u bolesnika s dijabetesom u odnosu na bolesnike koji nisu imali dijabetes (90. dan: 14,5% u odnosu na 6,1%; omjer rizika (crude hazard ratio - HR) 2,47; 95% interval pouzdanosti (confidence interval - CI) 2,05 do 2,98; P<0,001).

Za sve bolesnike vrijedilo je da je viša razina serumska razina glukoze bila povezana s većim mortalitetom (P za trend <0.001). U usporedbi s bolesnicima koji su imali normalne serumske razine glukoze (4 - 5,99 mol/L), smrtnost 90. dana se povećavala postepeno u onih čije su razine glukoze bile 6 - 10.99 mmol/L, odnosno 11-13.99 mmol/L (HR 2.89, 95% CI 2.27 do 3.69, odnosno 4.01, 2.78 do 5.81), i ≥14 mmol/L (6.04, 4.18 do 8.74).

Bolesnici koji nisu imali dijabetes kod primitka u bolnicu pokazivali su jasan i statistički značajan trend povećane smrtnosti nakon 90. dana uz povišene razine glukoze kod primitka u bolnicu (P za trend < 0,001).

Najnižu smrtnost, svega 3% imali su bolesnici bez dijabetesa i s normalnim razinama glukoze kod primitka. Za razliku od njih, oni koji su imali dijabetes i povišene razine glukoze, imali su smrtnost čak 10%.

Općenito, niske razine glukoze (<4 mmol/L) u bolesnika bez dijabetesa nisu bile povezane sa povećanom smrtnošću (HR 0,68, 95% CI 0,33 do 1,42).

Kliničke implikacije ove studije su sljedeće:

• Bolesnici koji u trenutku hospitalizacije radi izvanbolničke pneumoniju imaju povećane razine glukoze pod povećanih su rizikom od smrtnog ishoda.
• Rizik od smrtnosti počinje rasti već u trenutku kada su serumske razine glukoze tek blago povišene na vrijednosti koje su ispod uobičajenog definiranog praga za hiperglikemiju.
• U bolesnika koji su kod primitka u bolnicu radi izvanbolničke pneumonije imali povišene razine glukoze, nakon otpusta iz bolnice važno je provesti OGTT (Oralno opterećenje glukozom ili test oralne podnošljivosti glukoze) i monitorirati razine glukoze u serumu kako bi se na vrijeme dijagnosticirao dijabetes i spriječio nastanak subakutnih i dugotrajnih komplikacija.
• Akutna hiperglikemija identificirana kod primitka u bolnicu mogla bi pomoći pri identifikaciji bolesnika kojima je potrebna intenzivnija skrb u svrhu smanjenja rizika od smrtnog ishoda izvanbolničke pneumonije.