S obzirom na kardiovaskularne i bubrežne prednosti agonista receptora GLP-1 za dijabetes, te prednosti preživljavanja, ovi bi lijekovi mogli biti učinkoviti među primateljima presađenog bubrega. Međutim, primatelji presađenog bubrega razlikuju se od sudionika ispitivanja agonista GLP-1 receptora, s duljim trajanjem i težinom dijabetesa, većim oštećenjem krajnjih organa, povećanim kardiovaskularnim rizikom i multimorbiditetom.

Istraživači su ispitali stvarnu učinkovitost i sigurnost agonista GLP-1 receptora kod primatelja presađenog bubrega s dijabetesom.

Primarna kohorta se sastojala od 18 016 primatelja transplantiranog bubrega s dijabetesom. Od ovih pacijenata, 1969 (10,9%) imalo je najmanje jedan recept za agonist GLP-1 receptora ispunjen nakon transplantacije. U usporedbi s pacijentima koji nisu primili agonist GLP-1 receptora, korisnici agonista GLP-1 receptora bili su mlađi  i vjerojatnije je da su žene.

Upotreba agonista receptora GLP-1 bila je povezana s 49% nižom učestalošću gubitka transplantata cenzuriranog smrću i 31% nižom smrtnošću.

Zaključno se može reći da su agonisti GLP-1 receptora povezani s boljim preživljavanjem transplantata i pacijenata. Za potvrdu ovih nalaza potrebna su klinička ispitivanja, s obzirom da se ovo ispitivanje baziralo na podacima Medicare-a.