Koža i genitalna regija su bogate simboličnim znakovima koji su u uskoj vezi s pravim i emocionalnim životom bolesnika. Upravo iz tih razloga u dermatovenerologiji je unazad nekoliko desetljeća sazrijela interdisciplinarna grana psihodermatologija koja se bavi bolestima kože i psihijatrijskim poremećajima. Istovjetno psihodermatologiji u samoj venerologiji izrasta potreba za interdisciplinarnim pristupom dijagnosticiranja i liječenja bolesti u anogenitalnoj regiji. Psihovenerologiju dijelimo na tri skupine bolesti: bolesti koje su primarno psihijatrijske bolesti s venerološkim manifestacijama; bolesti koje su venerološke bolesti (spolno prenosive i dermatoze anogenitalne regije) sa sekundarnom pojavom psihijatrijskih poremećaja; te bolesti kod kojih se venerološke i psihijatrijske bolesti javljaju istovremeno. Sve spolno prenosive bolesti mogu dovesti do razvoja sekundarnih psihijatrijskih simptoma i poremećaja te remetiti kvalitetu života bolesnika.

U akutnim stanjima spolno prenosivih bolesti se psihijatrijski komorbiditeti ne stignu razviti, ali se mogu javiti kratkotrajni simptomi anksioznosti, panike i straha o samoj bolesti.

Kod recidivirajućih spolno prenosivih bolesti kao što su anogenitalni kondilomi ili infekcija Herpes simplex-om psihijatrijski poremećaji se imaju vremena razviti i samo recidivirajući karakter spolno prenosive bolesti utječe na kvalitetu života. Upravo je zato tijekom liječenja bolesnika sa spolno prenosivim bolestima jako važna edukacija bolesnika o samoj bolesti jer će se na taj način graditi ili mijenjati bolesnikova percepcija bolesti koja bitno utječe na tijek liječenja te razvoj simptoma depresivnosti i anksioznosti, kao i seksualno ponašanje.

Mirna Šitum, Iva Dediol, Suzana Ožanić Bulić

Klinički bolnički centar „Sestre milosrdnice“, Vinogradska 29, 10000 Zagreb