Uvod i cilj istraživanja: Suvremena klinička dijagnostika HPV infekcije temelji se na primjeni PCR testova u stvarnom vremenu koji omogućuju istovremenu individualnu detekciju DNK HPV-16 i HPV-18 te grupnu detekciju DNK 12 drugih visokorizičnih genotipova HPV-a (HPV-31, HPV-33, HPV-35, HPV-39, HPV-45, HPV-51, HPV-52, HPV-56, HPV-58, HPV-59, HPV-66 i HPV-68). Cilj ovog istraživanja je analizirati učestalost detekcije HPV-16, HPV-18 kao i drugih 12 visokorizičnih genotipova HPV-a u žena s različitim citološkim nalazima koje se testiraju prema preporuci ginekologa.

Ispitanice i metode: U istraživanje je bilo uključeno 1518 žena u dobi od 18 do 47 godina koje su u razdoblju od lipnja 2010. g. do ožujka 2011. g. testirane na HPV u Klinici za infektivne bolesti „Dr. Fran Mihaljević" u Zagrebu. Biološki uzorci (obrisci vrata maternice) ispitanica analizirani su primjenom standardiziranog PCR testa u stvarnom vremenu (Abbott Real Time High Risk test, Abbott Molecular, USA).

Rezultati: DNK visokorizičnih genotipova HPV-a detektirana je u 517/1518 uzoraka (34.1%). Analiza distribucije genotipova HPV-a u pozitivnim uzorcima pokazala je prisutnost HPV-16 u 90/1518 (5.9%) uzoraka, HPV-18 u 24/1518 (1.6%) uzoraka dok je u čak 299/1518 (19.7%) uzoraka detektirana DNA 12 drugih visokorizičnih genotipova HPV-a. Koinfekcija HPV-om 16 i 18 otkrivena je u samo 11/1518 (0.7%) uzoraka. Istovremena detekcija HPV-16 i drugih 12 visokorizičnih genotipova HPV-a detektirana je u 70/1518 (4.6%) uzoraka dok je kombinacija HPV-18 i drugih 12 visokorizičnih genotipova HPV-a detektirana u 21/1518 (1.4%) uzoraka. Kombinirana infekcija s HPV-16, HPV-18 i jednim ili više 12 visokorizičnih genotipova HPV-a otkrivena je u samo 2 uzorka. U žena s ASC-US-om, HPV DNK visokorizičnih genotipova detektirana je u 46% uzoraka (n=19/41) i to najčešće DNK drugih visokorizičnih genotipova HPV-a (n=12/41, 29%). U žena s CIN 1, HPV DNK detektirana je u 57.6% uzoraka (n=64/111) a najčešće je detektirana DNK drugih visokorizičnih genotipova (n=44/111, 40%), kombinacija HPV-16 i drugih visokorizičnih genotipova (n=10/111, 9%) odnosno samo HPV-16 (n=6/111, 5.4%). U žena s citološkom dijagnozom CIN 2, HPV DNK detektirana je u 118/234 uzoraka (50.4%) i to DNK HPV-16 (n=25/234, 10.6%) dok je DNK drugih 12 visokorizičnih genotipova detektirana u 62/234 uzoraka (26.4%). Ukupno 20 od 28 uzoraka žena s CIN 3 (71.4%) bilo je pozitivno na HPV DNK visokorizičnih genotipova, a najčešće je detektirana DNK HPV-16 (n=8/28) i drugih visokorizičnih genotipova (n=8/28). HPV DNK detektirana je u 62 od 168 (36.9%) žena s cervicitisom a najčešće je detektirana DNK drugih visokorizičnih genotipova (36/168, 21.4%) i DNK HPV-16 (11/168, 6.5%). DNK HPV-18 je detektirana u samo 32 od 582 žene (5.5%) s poznatim citološkim dijagnozama i to najčešće u žena s CIN 2 (17 ispitanica).

Zaključak: U biološkim uzorcima žena s citološkim dijagnozama ASC-US, CIN 1 i CIN 2 najčešće su infekcije s jednim ili više 12 visokorizičnih genotipova HPV-a (HPV-31, HPV-33, HPV-35, HPV-39, HPV-45, HPV-51, HPV-52, HPV-56, HPV-58, HPV-59, HPV-66 i HPV-68). U žena s citološkim dijagnozama CIN2 i CIN3 česte su infekcije s HPV-16 odnosno kombinacija infekcije s HPV-16 i drugim visokorizičnim genotipovima HPV-a.

Ana Planinić, Snježana Židovec Lepej, Bruna Bolarić,
Martina Vargović, Ivana Grgić, Lana Gorenec,
Višnja Škerk, Adriana Vince
Klinika za infektivne bolesti "Dr. Fran Mihaljević", Zagreb

Rad prezentiran na 3. hrvatskom kongresu o urogenitalnim i spolno prenosivim infekcijama u Opatiji, 2011. godine.