Veća duljina telomera donorovih leukocita mogla bi predstavljati pokazatelj većeg preživljenja bolesnika s aplastičnom anemijom liječenih transplantacijom hematopoetskih matičnih stanica, iznosi studija objavljena u časopisu JAMA.

Transplantacija hematopoetskih matičnih stanica donora s većom duljinom leukocitnih telomera je bila povezana s petogodišnjim preživljenjem od 56%, u odnosu na 40% u slučaju transplantacije matičnih stanica donora s kraćim leukocitnim telomerama. Rezultati su ostali statistički značajni bez obzira na dob donora, podtip bolesti, procjenu općeg tjelesnog stanja (Karnofsky skala), tip presatka, HLA podudarnost, prijašnju terapiju aplastične anemije, rasu, etnicitet ili kalendarsku godinu transplantata. Pretransplantacijska duljina leukocitnih telomera  primatelja nije bila povezana s posttransplantacijskim preživljenjem.

Istraživanje je obuhvatilo 330 bolesnika (235 stečenih anemija, 85 Fanconijevih anemija i 10 Diamond-Blackfan anemija) i njihovih nesrodnih donora. Bolesnici su podvrgnuti transplantaciji hematopoetskih matičnih stanica između 1989. i 2007. godine te praćeni do 2013. godine.

„Potrebna su dodatna istraživanja koja bi definirala i optimizirala potencijalnu ulogu duljine donorovih leukocitnih telomera u izboru donora i poboljšanju ishoda kod bolesnika s teškom aplastičnom anemijom koji se liječe transplantacijom hematopoetskih matičnih stanica,“ navode dr. Ayman Saad i kolege s programa transplantacije krvnih pripravak i koštane srži te stanične terapije iz Birminghama (Alabama) u popratnom uvodniku.