Dijagnoza i liječenje legionarske bolesti
23.04.2022.
Legionarska bolest prvi je puta zabilježena 1976. godine kada je uzrokovala epidemiju pneumonija u Philadelphiji na konvenciji američkih legionara. Do sada je u rod Legionella, porodice Legionellaceae, klasificirano više od 60 vrsta legionela s više od 70 seroloških skupina.
Retrospektivno su analizirane kliničke značajke i antimikrobna terapija u 60 bolesnika s legionarskom bolesti koji su hospitalizirani u Klinici za infektivne bolesti „Dr. Fran Mihaljević“ u Zagrebu u dvogodišnjem razdoblju, 2018. - 2019. godine. Dijagnoza legionarske bolesti utvrđena je serološkim testovima i/ili određivanjem antigena L. pneumophila serotip 1 u urinu. Vodeći simptomi bolesti bili su vrućica (100,0%), kašalj (83,3%) i zimice (81,7%), a najvažniji laboratorijski pokazatelji povišena vrijednost C-reaktivnog proteina (100,0%), ubrzana sedimentacija eritrocita (98,1%) i leukocitoza (79,7%). U više od dvije trećine bolesnika opisuje se bronhopneumonički infiltrat na plućima (68,3%), a pleuralni izljev u 41,7% bolesnika. Najčešća inicijalna antimikrobna terapija u bolnici bila je kombinacija beta laktamskog antibiotika i azitromicina (53,3%). Inicijalna antimikrobna terapija je korigirana u (48.3%), najčešće u monoterapiju azitromicinom (35,4%), potom levofloksacin (6,7%) te moksifloksacin (5,0%). Nije zabilježena razlika u liječenju bolesnika između azitromicina, levofloksacina i moksifloksacina. Tri (5,0 %) bolesnika su umrla.
Maša Puljiz , Dalibor Vukelić