Nema razlike u dugoročnom preživljenju između 2 oblika zamjene mitralnog zaliska
David Čičić, dr. med.
22.04.2015.
Kod bolesnika koji su u dobi od 50 do 69 godina podvrgnuti zamjeni mitralnog zaliska, 15 godina nakon provedenog zahvata nije opažena značajna razlika u smrtnosti između skupine s mehaničkom valvulom i onih s biološkom mitralnom valvulom, donosi retrospektivna kohortna analiza objavljena u časopisu JAMA.
Kumulativna incidencija moždanog udara za promatrano razdoblje je bila veća za mehaničku valvulu (14%) u odnosu na biološku (6,8%). Veća učestalost reoperacija je zabilježena kod bolesnika s biološkom valvulom.
Prema rezultatima istraživanja, 15-godišnje preživljenje u skupini bolesnika s mehaničkom zamjenskom valvulom iznosilo je 57,5%, a 59,9% kod onih s biološkom valvulom. Promatrani su i drugi ishodi zamjene mitralnog zaliska, kao što su moždani udar, potreba za reoperacijom i rizik za velika krvarenja, koji su pokazali razlike između dvije metode. Kumulativna incidencija moždanog udara za promatrano razdoblje je bila veća za mehaničku valvulu (14%) u odnosu na biološku (6,8%). Veća učestalost reoperacija je zabilježena kod bolesnika s biološkom valvulom (11,1%, u usporedbi s 5% kod bolesnika s mehaničkom valvulom). Hemoragijski incidenti su se pojavili u 14,9% bolesnika s mehaničkom i 9% bolesnika s biološkom valvulom.
U istraživanju je analizirano 3433 bolesnika, dobi 50-69 godina, koji su podvrgnuti primarnoj, izoliranoj zamjeni mitralnog zaliska između 1997. i 2007. godine.
Unatoč tome što ovi podaci upućuju na to da biološka valvula može poslužiti kao razumna alternativa mehaničkoj u bolesnika u dobi 50-69 godina, autori naglašavaju da je 15-godišnje praćenje neadekvatno za procjenu životnog rizika, pogotovo rizik za reoperaciju.
