Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Duo Reges: constructio interrete.
- Inquit, dasne adolescenti veniam?
- Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?
- At iste non dolendi status non vocatur voluptas.
- Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.
Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;
- Vides igitur te aut ea sumere, quae non concedantur, aut ea, quae etiam concessa te nihil iuvent.
- De vacuitate doloris eadem sententia erit.
- Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.
- Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;
Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Omnis enim est natura diligens sui. Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.
- Quae sequuntur igitur?
- Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?
- Si longus, levis;
- Hoc est non dividere, sed frangere.
Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
Cur deinde Metrodori liberos commendas? Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Velut ego nunc moveor. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Ac tamen hic mallet non dolere.
In sapientem solum cadit, isque finis bonorum, ut ab ipsis Stoicis scriptum videmus, a Xenocrate atque ab Aristotele constitutus est. Quis autem honesta in familia institutus et educatus ingenue non ipsa turpitudine, etiamsi eum laesura non sit, offenditur?